Post | mei 2022 | Verhalen van vrijwilligers | 2 min lezen

In gesprek met Jan van der Wielen, vrijwilliger bij museum Staal

Door Lotte van der Sluijs
Jan van der Wielen, vrijwilliger bij museum Staal

Het prachtige museum STAAL in Almen bestaat al 4 jaar, en Jan van der Wielen is sinds het begin trotse vrijwilliger. Hij heeft verschillende rollen. Hij is gastheer en beheerder van het roostersysteem, maar zit ook in de technische groep. Dat wil zeggen dat hij mede-verantwoordelijk is voor het onderhoud van het museum. Maar ook als er iets gemaakt moet worden, zoals een zuil voor een nieuwe tentoonstelling, zet hij dat samen met de technische groep in elkaar.

 

Ik vraag aan Jan wat het hart is van museum STAAL, en hij hoeft niet lang na te denken over zijn antwoord.

“Het hart van het museum is Staring”. Het museum wilt laten zien dat Staring een belangrijk persoon in onze streek was, en niet alleen maar een dichter. Hij was belangrijk voor iedereen: Voor de boeren, de burgers en het land.

 

Het museum is niet alleen interessant voor volwassenen. Er is een ontzettend leuk en educatief programma voor kinderen in groep 2 gebaseerd op kleine Antonie Staring. De kinderen mogen in het bos achter het museum de dieren die in het verhaal voorkomen, zoeken. Zo kunnen ze bijvoorbeeld de eekhoorn, de uil en de egel vinden. Opdrachten worden in een speciaal koffertje ingeleverd.

 

Voor Jan is het leukste van het vrijwilligerswerk het contact met mensen, en de waarde die het werk heeft voor het geheel. Het museum wordt namelijk draaiende gehouden door vrijwilligers, met maar één betaalde werknemer. Zo is het natuurlijk een goede manier om mensen met dezelfde interesses en motivatie te leren kennen. Toen Jan naar Almen verhuisde, kende hij namelijk nog niemand. Dorpsstraat 39 was niks meer dan een bouwput, en museum STAAL moest nog helemaal gebouwd worden. Er is samengewerkt met zoveel mogelijk plaatselijke bedrijven.

 

Er zijn dagen waarop er weinig mensen komen, en er veel tijd is voor gezelligheid onder de vrijwilligers. Bovenin het museum staat een grote tafel met koffie- en theekannen waar genoeg ruimte is voor een praatje en een drankje. Soms gaat Jan er zelfs zitten om rustig een boekje te lezen. Of hij loopt een rondje door het prachtige museum, want als gastheer moet je toch weten wat er allemaal te zien is in het museum. Maar het belangrijkst is natuurlijk dat bezoekers met een goed gevoel het museum verlaten.

Het vrijwilligerswerk is een goede manier om bezig te zijn, contacten te leggen en natuurlijk: iets goeds te doen voor ons dorp.

 

Naast het museum begint Jan zijn week met het klussen op een camping in de buurt. Een mooie start van de week; s’ ochtends heggen snoeien en klussen. Ondertussen is Jan ook gewoon nog een trotse huisman, dus hij begint zijn maandagochtend met zijn vrijwilligerswerk op de camping, en maandagmiddag is hij aan het stofzuigen!

 

Deel blogpost
Gerelateerde blogposts

Op je kop in de huiskamer!

| Verhalen van vrijwilligers
Naomi Ulkeman (bijna 22 jaar) komt uit een sportief nest van zwemmers, voetballers en turners. Al vanaf haar ...
Lees meer
aandachtfunctionaris huiselijk geweld voor vrijwilligersorganisaties

Een niet-pluis gevoel, en dan?

| Verhalen van vrijwilligers
Het gevoel dat een situatie niet pluis is. Je krijgt een vervelend gevoel bij wat je hebt gezien of gehoord ...
Lees meer
Schaatskoorts op Roowinkel

Schaatskoorts

| Verhalen van vrijwilligers
De winter piekt dit jaar kort maar hevig. Bij IJssportvereniging Roowinkel in Laren spant het erom of de ...
Lees meer