Vrijwilligers: het kloppend hart van het Stadshuus

Sociaal-cultureel centrum Stadshuus in Lochem bruist als een bijenkorf vol culturele activiteiten. Wie een kijkje neemt op Stadshuus.nl ziet meteen hoe veelzijdig het aanbod is. Van muziek en presentaties tot workshops en ontmoetingsactiviteiten – er is voor ieder wat wils.

Het is een plek waar mensen elkaar ontmoeten, waar creativiteit tot bloei komt en waar altijd iets te beleven valt. Achter al die levendigheid staat een team van betrokken vrijwilligers. Zij zorgen dat het Stadshuus leeft en dat bezoekers zich welkom voelen. In totaal zijn er wel tachtig mensen actief in wisselende teams. Toch klinkt er regelmatig een oproep: er zijn meer handen nodig, vrijwilligers die frisse energie en nieuwe ideeën willen inbrengen zijn welkom.

Gesprekken met vrijwilligers

Ik sprak hierover met Yasemin Armut en Annemarie Tragter, beide gastvrouw (de derde persoon op de foto, Jan Bijloo, kon er helaas niet bij zijn). Yasemin begeleidt graag spelactiviteiten en straalt plezier uit als ze er over vertelt. Ook Annemarie spreekt met passie over haar inzet. In haar werkzaam leven was ze onder meer receptioniste en deed daar veel mensenkennis op die haar nu goed te pas komt. Het is duidelijk: vrijwilligerswerk in het Stadhuus geeft energie.

De vraag die ik hen stelde, was: Waarom melden niet meer mensen zich aan als vrijwilliger? Wat houdt ze tegen? De antwoorden zijn herkenbaar: tijdgebrek, het gevoel dat je ergens aan vastzit, en het idee dat vrijwilligerswerk vooral iets is voor ouderen of mensen die niet werken.

Tijd is betrekkelijk

Volgens Annemarie en Yasemin is dat beeld achterhaald. “Tijd hebben” is relatief. Vaak is een paar uurtjes per week al genoeg. En bevalt het niet? Dan kun je er altijd mee stoppen. Het gaat er niet om hoeveel je doet, maar dát je iets doet. Het Stadhuus verwelkomt ieders talent, kennis en passie. Een mooi voorbeeld: iemand die handig is met sociale media kan anderen wegwijs maken met digitale toepassingen en online veiligheid. Zo draagt ieder op zijn of haar manier bij. Yasemin gaf nog een ander inspirerend voorbeeld.

Van Labubu tot Lindgren

Ze maakte zelf een variant van het populaire Labubu-poppetje, waar veel jongeren fan van zijn. Hoe leuk zou het zijn om een groep te starten waarin zij anderen leert hetzelfde te doen? Zodra zo’n groep loopt, kan deze zelfstandig verder. Zo werkt vrijwilligerswerk vaak: een klein idee kan uitgroeien tot iets groters dat anderen enthousiasmeert.

Creatieve ideeën zijn altijd welkom. Het belangrijkste is een open houding en de wil om iets te proberen. Annemarie haalt een treffende uitspraak aan: “Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan.” Een variant op de beroemde woorden van Astrid Lindgren, de bedenker van Pippi Langkous. Het is precies de houding die past bij vrijwilligerswerk: durf de stap te zetten, ook als je nog niet weet wat het je brengt.

Het leven is leren, actief zijn samen met andere mensen

Tot slot wijzen Annemarie en Yasemin op iets dat velen zullen herkennen: het leven via je telefoon voelt vaak vluchtig. Het is een manier om tijd te vullen, maar geeft zelden echte voldoening. Vrijwilligerswerk daarentegen levert verbinding op. Je leert nieuwe mensen kennen, doet waardevolle ervaringen op en voelt dat je ertoe doet. Leren beschouwen als een levenslange uitdaging.

Een paar uur per week kan al genoeg zijn om verschil te maken – voor anderen én voor jezelf.